EN1092-1 er staðall sem gefinn er út af Staðlastofnun Evrópu og er staðall fyrir stálflansa og festingar. Þessi staðall á við um að tengja hluta af vökva- og gasleiðslum, þ.m.tflansar, þéttingar, boltar og rær osfrv. Þessi staðall á við um stálflansa og festingar sem notaðar eru innan Evrópu og miðar að því að tryggja skiptanleika, öryggi og áreiðanleika tengdra hluta.
Tegund og stærð flansa: Þessi staðall tilgreinir kröfur til ýmissa tegunda stálflansa hvað varðar stærð, lögun tengiyfirborðs, þvermál flans, þvermál holu, magn og staðsetningu o.fl.. Mismunandi gerðir flansa eru m.a.snittaðir flansar, suðuhálsflansar,blindir flansar, falsflansar osfrv.
Weld háls flans er algeng flans tengingaraðferð, sem er almennt notuð í háþrýstings- eða háhita leiðslukerfi. Hann samanstendur af snittuðum hálsi og hringlaga tengifleti með götum fyrir boltatengingar. Þegar tveir hálssoðnir flansar eru tengdir saman er þétting klemmd á milli þeirra til að tryggja þéttingu.
Eftirfarandi eru kröfur og reglur þessa staðals fyrir hálssoðnar flansa:
Þrýstistig:
EN1092-1 staðallinn tilgreinir að þrýstingseinkunnir fyrir hálssoðnar flansa séu PN6, PN10, PN16, PN25, PN40, PN63, PN100 og PN160.
Kröfur um stærð:
Þessi staðall tilgreinir tengistærðir hálssoðinna flansa, þar á meðal fjölda, stærð og bil boltahola.
Efniskröfur:
TheEN1092-1 staðalltilgreinir efnisgerðir og efnasamsetningu kröfur sem hægt er að nota fyrir hálssoðnar flansa. Algeng efni eru kolefnisstál, ryðfrítt stál, álstál osfrv.
Vinnslukröfur:
Þessi staðall tilgreinir vinnslukröfur fyrir hálssoðnar flansa, þar á meðal yfirborðsáferð, hornvik osfrv.
Í stuttu máli er EN1092-1 staðallinn mikilvægur staðall sem veitir nákvæmar upplýsingar um hönnun, framleiðslu og notkun á hálssoðnum flansum, sem hjálpar til við að tryggja að flanstengingar hafi góða þéttingu og áreiðanleika við notkun.
Pósttími: 28. mars 2023
